Gedicht

“Gestapeld Verlies”


Eenzaam en alleen in al het groen
Ik heb alles over voor een laatste zoen

In gedachten over onze mooie tijd samen
Dat kan iedereen om ons heen beamen

Jij was pas net aan je laatste reis begonnen
Toen kwam dat telefoontje, die andere verweving die was gesponnen

Jij reisde nu samen met die ander
Maar ik kon voor beiden niet zonder

Welke emotie hoort bij wie ik verloren ben
een wirwar aan draden, een grote kluwen

Een groot vacuüm wat ik niet ken
en ik weet niet welke kant ik mij moet opduwen

Ik loop nog steeds in al dat groen
ik zie een wirwar van takken groeien naar het licht

Die takken weten wat zij moeten doen
groeien in het leven, groeien naar zicht

Elke tak gaat zijn eigen weg omhoog
afzonderlijk van die ander in een grote boog

Mijn gestapeld verlies, net als die takken
afzonderlijk rouwen zonder weg te zakken

De juiste zorg voor elke tak
dat geeft mijn verlies vorm zonder ongemak

Het houden van en de liefde voor elk verlies
dat is het proces waar ik voor kies

Verdriet, pijn en gemis, allemaal mijn part
maar beide die ik heb verloren voor altijd in mijn Hart

Rudy

Facebooktwitterpinterestlinkedinrssyoutubeinstagram

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *