Categorie: Uncategorized

Wij zijn welkom als wij worden geboren
Bij een afscheid hebben wij dit verloren

Elk mens heeft de lengte van zijn leven niet in de hand
Het is net als de bloemen van het land

Van groeien naar bloeien
Van verbleken naar dood

Een definitief afscheid van leven
van een leven waarin niets meer wordt gegeven

Herinneren van Liefde en rituelen
Rituelen die je samen kon delen

Een kruisje slaan voor een spannende actie
Of een knuffel, al was het maar een fractie

Op deze dag ook de aandacht voor onze moeder
Vol Liefde en aandacht, een echte hoeder

Onze moeder, het voorbeeld van Liefde, zorg en bescherming
Voor de fouten die zij heeft gemaakt is er vergeving

Onze moeder leeft in ons Hart
En zij gaf alles wat zij kon geven

Vandaag een dag met vele gezichten en beleving
Voor iedereen een moment van vergeving

Sta sterk in je eigen Liefde en vertrouwen
Dan kun je na elk afscheid opnieuw bouwen

Rudy

Als een rivier die bevriest
Is de rouw als je iemand verliest

Je kunt er op stampen, je kunt er op slaan
Maar die harde toplaag blijft bestaan

Je kunt wachten op betere tijden en niets doen
Misschien wachten op een ander seizoen

Onder die harde laag die is bevroren
Zit datgene wat je hebt verloren

Je zou alles er wel tegenaan willen gooien
En jezelf afvragen hoe jij die laag kan ontdooien

Velen laten die laag voor wat het is
En zitten hun leven lang met een pijnlijk gemis

Hoe kunnen wij deze laag ontdooien zonder dat het ons verwart
Door niet te kijken naar die harde laag, maar in je Hart

De deur naar je Hart zit nooit op slot
Daar kunnen wij altijd naar binnen, dat is niet zot

In ons Hart zit dat wat wij hebben verloren
Daar kunnen wij altijd bij, dat is niet bevroren

Ga door deze deur Liefdevol naar binnen
Dan kan jouw rouwproces beginnen

Sta open voor jouw gemis
En omarm diegene die daar is

Die harde laag zal dan ontdooien en wegstromen
De warmte in jouw Hart keert dan terug, warmer dan in jouw dromen

Wat je hebt verloren is nu weer bij jou
Dat noemen wij stromende Rouw

Rudy

“Gestapeld Verlies”

Eenzaam en alleen in al het groen
Ik heb alles over voor een laatste zoen

In gedachten over onze mooie tijd samen
Dat kan iedereen om ons heen beamen

Jij was pas net aan je laatste reis begonnen
Toen kwam dat telefoontje, die andere verweving die was gesponnen

Jij reisde nu samen met die ander
Maar ik kon voor beiden niet zonder

Welke emotie hoort bij wie ik verloren ben
een wirwar aan draden, een grote kluwen

Een groot vacuüm wat ik niet ken
en ik weet niet welke kant ik mij moet opduwen

Ik loop nog steeds in al dat groen
ik zie een wirwar van takken groeien naar het licht

Die takken weten wat zij moeten doen
groeien in het leven, groeien naar zicht

Elke tak gaat zijn eigen weg omhoog
afzonderlijk van die ander in een grote boog

Mijn gestapeld verlies, net als die takken
afzonderlijk rouwen zonder weg te zakken

De juiste zorg voor elke tak
dat geeft mijn verlies vorm zonder ongemak

Het houden van en de liefde voor elk verlies
dat is het proces waar ik voor kies

Verdriet, pijn en gemis, allemaal mijn part
maar beide die ik heb verloren voor altijd in mijn Hart

Rudy

Als kind verzamelen wij in onze eerste 18 jaar, en sommigen ook daarna, heel wat overlevingsstrategieën en conditioneringen. Deze strategieën en conditioneringen hebben wij als kind nodig om te overleven in een grote “boze” wereld. Dit zijn onze zelf “opgelegde” regels.

In de eerste 4 jaar van ons leven schrijven wij ons levensscript (volgens de Transactionele analyse) en dit script bepaald hoe wij ons de komende tijd gaan gedragen. Op bepaalde momenten in ons leven kunnen wij dit script wijzigen.

Dit klinkt vast vreemd voor als lezer. Hoe kan jij als 4 jarige een script schrijven?

Nou.. niet!

Dit script wordt onbewust geschreven door de ervaringen van het jonge kind met zijn/haar ouders/verzorgers.

Maar ik wil niet te diep in deze materie duiken en jullie een voorbeeld geven wat ik precies bedoel.

Opvoeding

In mijn jonge jaren ben ik opgevoed door twee liefdevolle ouders en waar het mij aan niets ontbrak. Behalve een niet onbelangrijk detail.

Mijn vader was heel streng, dominant en gebruikte soms zijn handen om iets kracht bij te zetten of om te straffen. Wat ontbrak was “veiligheid”. Dit gaf mij het gevoel dat ik niets waard was, of niet goed genoeg. Dit slaat het kind op als vaststaand “feit”.

De opvoeding van mijn vader zorgde ervoor dat ik stilletjes voortbewoog, als iemand die niet gezien wilde worden. Ik was erg verlegen en vertrouwde werkelijk niets wat ik zelf deed. Het kind in mij zocht naar erkenning van zijn vader (later ruimschoots gekregen). Perfectionisme werd geboren in mijn handelen en ik heb deze illusie lang volgehouden.

Op het moment dat er wel erkenning was, was de strategie om te overleven nog niet weg. Die strategie zal eerst bewust gemaakt moeten worden. Een therapeut kan daar bij helpen.

Zoals jullie weten, vanuit een eerder blog, is mijn vader 10 januari jl. overleden. Ik heb mijn opvoeding ruim met hem besproken en dat heeft heel helend gewerkt. Door naar zijn verhaal te luisteren kon ik hem begrijpen.

“Mijn vader heeft mij meer gegeven dan hij zelf ooit heeft gekregen”.

Regels

Toen ik 4 handen op één buik was met mijn vader en overal over had gesproken kwam er ruimte voor die regels. Ik snapte eerst niet wat die regels waren. Mijn overlevingsstrategieën kende ik en een groot deel van mijn conditioneringen ook.

In mijn supervisie, broodnodig voor elke therapeut, kwam ik hier achter.

Om een paar regels te noemen:

• Het moet in een keer goed;
• Kennis is vertrouwen;
• Ik mag niet falen.

De laatste regel had in mijn supervisie een bepalende rol. Ik had veel emotie en begreep in een keer wat er onder andere voor zorgde dat ik blokkeer in mijn werk.

Ik mag niet falen. Laat dit maar eens bij jezelf naar binnen gaan.

Als lerend individu, en zo zie ik mijzelf, is het gewenst om te falen. Ik zeg dat ook altijd tegen mijn cliënten. Nu mag ik zelf luisteren naar mijn eigen advies en dat van de supervisor.

Waarom vertel ik jou dit?

Als mens lopen wij allemaal met dit soort regels in het rond zonder dat wij weten waar dit vandaan komt of dat wij überhaupt weten dat wij ze hebben. De regels zijn vaak in gedrag terug te vinden. Als jij naar jezelf durft te kijken en durft te benoemen wie jij ziet, kom jij er misschien achter.

Wat ik wel weet is dat al deze regels jou beperken om jouw potentieel verder te ontwikkelen of jou blokkeren in diverse handelingen.

In het leven zijn de meesten van ons bezig met ontwikkeling. Deze ontwikkeling kan via een studie maar kan ook een persoonlijke ontwikkeling zijn. Als jij bezig bent met een persoonlijke ontwikkeling m.b.t. gevoelens, emoties en andere dieper liggende onderwerpen dan ben je bezig je eigen vrijheid en ruimte te vergroten waardoor er meer vertrouwen en zelfverzekerdheid komt.

Dat is de grote boodschap in dit blog. Ik wil jou aanzetten om verder onderzoek te gaan doen naar jouw eigen regels die jou beperken met als resultaat dat jouw eigen ruimte en vrijheid wordt vergroot.

Ik wens jou een Liefdevolle ontdekking van het eigen zelf.

Rudy Nobel.

Introductie

Jullie zullen wel denken, “wat heeft hij nu weer”? Het vrije leren?

Dat dacht ik in eerste instantie ook, het vrije leren? Maar toen ik erover ging nadenken dacht ik, “wat een leuke titel”. De titel kwam tot stand tijdens mijn dagelijkse wandeling. Ik was in gedachten over een nieuw blog en welke titel daarbij zou kunnen horen. Deze titel plopte toen in een keer omhoog.

Mijn gedachten gingen uit naar een manier om te schrijven met een open “mind”. Dat betekent voor mij om mij niet te laten kleuren door mijn eigen verleden maar om te leren overal naar te kijken of ik het voor de eerste keer zie. Dat behoeft natuurlijk meer uitleg en daar kom ik zo op.

Alles wat ik vroeger van mijn ouders heb geleerd of wat vrienden mij vertelden ben ik dankbaar voor, maar staat voor mij niet vast. Ik stel daar graag een vraag tegenover: “maar wat als?” De ervaringen die je opdoet in je leven kleuren je denken en de wijze hoe je naar de wereld kijkt. Maar stel nu eens dat de kleuren anders zijn en er daarom een andere uitkomst is. Dat is spannend! Dat ga ik uitleggen.

Andere kleur, andere uitkomst

De Nederlandse taal is een prachtige taal en niet altijd makkelijk om te leren. Maar in die Nederlandse taal zitten heel veel woorden die ons kunnen openen, maar ook kunnen beperken.

Neem alleen de zin “ik ben er van overtuigd dat”. Onze minister president gebruikt dat heel vaak. In dit zinnetje zit het woord `overtuiging’. Als je goed naar dit woord gaat kijken en hoe dit bij jou binnenkomt zet dit woord je eigenlijk op slot. Je bent er van overtuigd dus verder denken hoeft niet meer.

Dat is nu precies de beperking van het woordje op het denken. Je weet dus niet wat er achter de muur ligt, dus achter de overtuiging. Je zet jezelf vast. Datzelfde geld voor het woordje moeilijk. Je vind iets moeilijk dus begin je er maar niet aan (geldt overigens niet voor iedereen). Als je `moeilijk’ nu vervangt door `het is nog niet gemakkelijk’ geeft dat jou de indruk dat jij het probleem zelf kan oplossen.

Op dit moment worden wij op social media overladen met meningen, interpretaties, onderzoeken en noem maar op, over het onderwerp Corona. Daar heb je natuurlijk voor en tegenstanders van. In de informatiestroom die er is kan jij je natuurlijk scharen onder een van de “kampen”, of je kan jezelf de ruimte geven om in het midden te blijven. Ik bedoel daarmee dat jij jezelf de ruimte kan geven om zelf onderzoek te doen en op die manier een mening te vormen.

Wat een ander zegt hoeft niet altijd een waarheid te zijn. Je kunt in principe zeggen dat wat de overheid zegt is waar. Het mooie is dat jij daar een zinnetje achter kan plaatsen: `maar wat als?’

Dit geeft jou de vrijheid om onderzoek te doen.

Ik zal nog een voorbeeld geven. Wij leren op school een geschiedenis die zo’n 9000 jaar teruggaat tot heden. Onze Aarde is echter al miljarden jaren oud. Veel historici zien deze 9000 jaar als enige wat er is en alles wat ouder is kan niet of is fictie. De bewijzen die gevonden zijn die aangeven dat onze geschiedenis ouder is of dat er eerdere beschavingen waren op onze planeet, worden als onzin weggestopt. Neem b.v. de piramiden in Bosnië. Huh Piramiden in Bosnië?

(Zie foto). Deze zijn geschat op 30.000 jaar oud. Deze piramiden mogen niet uitgegraven worden want anders klopt het scheppingsverhaal niet meer. Dit zijn wel momenten en gegevens dat ik getriggerd wordt om verder te onderzoeken.

Om maar een voorbeeld te stellen.

Het vrije leren

De titel van dit blog geeft eigenlijk aan dat wij allemaal de vrijheid hebben om onze mening te vormen. Veel meningen worden gekleurd door ons verleden maar wij hebben de vrijheid om die kleur te wijzigen. Wat anderen tegen jou zeggen is de `waarheid’ van die ander (of dit nu manipulatief is of niet), maar niet van jou. Het kan wel jouw `waarheid’ worden als jij zelf het onderwerp hebt onderzocht of als jij daar een andere `waarheid’ tegenover kan stellen.

Door het vrije leren komt er een informatie beschikbaar die anders niet was ontdekt door jou. Je laat jezelf eigenlijk niet op slot zetten door woorden of door de mening van een ander. Ga maar eens na welke woorden in de Nederlandse taal, die jij dagelijks gebruikt, jou op slot zetten en verhinderen dat jij achter de `muur’ van dat woord kan kijken.

Conclusie

Waarschijnlijk heb ik jou aan het denken gezet met dit blog. In mijn praktijk als coach doe ik hetzelfde met mijn cliënten. Ik laat ze zien dat er een andere wereld bestaat achter alle woorden die je op slot zetten of die je hebt meegekregen van huis uit.

Ik daag jullie uit om eens achter de woorden en meningen van jezelf en die ander te gaan kijken met het zinnetje: `maar wat als’. Geef jezelf de vrijheid van leren en de ruimte om je eigen kleur te kunnen vormen. Dit geeft een bevrijdend gevoel.

Mijn wereld is heel kleurrijk geworden en ik ben mij veel bewuster van alles wat er om mij heen en in mijzelf gebeurd. Vrijheid is het grootste goed in het leven, maak het van jou.

Rudy Nobel.

Introductie

Na een zakelijk rampjaar (2020) kunnen wij nu de balans op gaan maken en kijken wat wij voor de toekomst kunnen plannen.
Na het zien van de cijfers kan ik alleen maar concluderen dat ik hard heb gewerkt en dat er ruim onder bijstand is verdiend.

Nu zou ik dat onder normale omstandigheden niet zo erg vinden omdat ik daar zelf invloed op uit had kunnen oefenen. In de huidige situatie ligt dat echter anders. Door externe factoren die ik niet kon/kan beïnvloeden en waarbij anderen beslissingen nemen over mijn bedrijf, ben ik de grip kwijtgeraakt. En ik weet dat ik daar niet alleen in sta.

Veel bedrijven zijn online gaan werken en er is ontzettend veel creativiteit aan de dag gelegd om toch omzet te kunnen behalen. Dat geldt helaas niet voor elke ondernemer en ik ben er zo een.

Laat ik wel duidelijk zijn dat deze blog niet gaat over wat waar en niet waar is, maar meer gaat over de consequenties voor jouw/mijn bedrijf en invloeden van buitenaf. Maar ook waar wel of geen informatie thuishoort over de huidige situatie.

Covid-19

Wie had een jaar geleden kunnen bedenken dat wij zo in de ban zouden geraken van een griepvirus. Een griepvirus met een ernstiger verloop dan een “normaal” griepvirus. Alle regels en beperkingen die door de overheid zijn opgelegd voor elke burger, dus ook elke ondernemer, lopen de spuigaten uit en zijn soms door mij niet meer te volgen of te rijmen met andere beperkingen. Maar dat even terzijde.

Op internet is heel veel te vinden over dit onderwerp en ik wil jullie wel uitdagen om daar eens goed naar te kijken, naar beide kanten. Ik noem dit “jezelf informeren” en niet blind aannemen wat een ander zegt.

Eigen bedrijf

Mijn bedrijf bestaat nu 11 jaar en ik heb dat altijd gedaan naast een vaste baan. Vanaf 2016 ben ik ZZP’er geworden en heb mijn vaste baan op een goede manier achter mij kunnen laten. Mijn bedrijf verzorgd psychosociale therapie/coaching met een specialisme in Rouw voor particulieren en bedrijven. Dat is het 1^e deel. Het andere deel gaat over muziek. Ik schrijf mijn eigen liedjes over Rouw en begeleid muzikaal Yin Yoga specials. Binnenkort zal er over o.a. dat laatste deel, een hele nieuwe website gemaakt gaan worden.

Ik heb dus eigenlijk een onderneming met twee stromingen die erg met elkaar verweven zijn. Inspanning en ontspanning in een notendop.
Gelukkig mag ik mijn praktijk uitoefenen omdat ik in de categorie van niet-contact beroepen val. Door de vele beperkingen die ons zijn opgelegd zijn er veel mensen die in psychische nood verkeren, maar ook in financiële nood. Een afspraak plannen bij een therapeut wordt uitgesteld naar een later tijdstip terwijl men weet dat men het nodig heeft. Heel begrijpelijk allemaal.

U snapt het al, mijn praktijk is qua cliënten wat ingezakt. Nu kan ik daar heel boos over worden (wat ik in het begin zeker was) of kijken wat de mogelijkheden zijn ondanks alle beperkingen.

Creativiteit

Om mij heen zie ik veel ondernemers uitblinken in creatieve ontwikkelingen om toch maar voor inkomsten te zorgen. De een slaagt daar beter in dan de ander.

Bij restaurants kan je de maaltijd ophalen of laten bezorgen. Veel ondernemers zijn online gegaan met hun producten om de klant thuis te kunnen bedienen. Mensen die met de computer op schoot van alles bestellen, als zij de deur maar niet uithoeven. De postorder bedrijven en boodschap bezorg diensten zijn het afgelopen jaar enorm gegroeid. De postorder bezorgdiensten kunnen het werk bijna niet aan. Vandaag bestellen en morgen leveren is al lastig te beloven.

Dus zoals je leest gaat het sommige bedrijven voor de wind ondanks de beperkingen. Veel bedrijven met afhaaldiensten kunnen hier net hun kosten mee dekken en veel bedrijven houden gewoon op te bestaan. Het aantal legen winkels in de stad wordt steeds groter en de grote slag moet nog komen.

Omdat ik mijn werk thuis doe en geen grote investeringen voor een pand hoef te doen prijs ik mij gelukkig. Dat neemt niet weg dat er lasten betaald moeten worden.

Ook ik ben creatief geweest. Als de mensen niet naar mij kunnen komen, kom ik wel naar de mensen toe of ik bied een online consult aan (tot nu toe wil geen enkele cliënt een online consult).

Ik kijk geregeld naar collega’s in hetzelfde werkveld om nieuwe ideeën op te doen. Ik plaats geregeld artikelen op Facebook en LinkedIn en Mijn bedrijf van Google. Dit zijn allemaal zakelijke berichten, geen persoonlijke. Natuurlijk zit in alle blogs die ik schrijf een persoonlijk verhaal, net als deze, maar er zit ook een zakelijke kant aan.

Facebook of LinkedIn

Ik probeer deze twee mediums goed uit elkaar te houden. Persoonlijke berichten en uitingen staan op mijn persoonlijke facebook pagina en zakelijke uitingen staan op mijn zakelijke facebook pagina’s, LinkedIn en Mijn Bedrijf van Google.

Wat mij opvalt is dat er steeds meer artikelen worden gepost op LinkedIn die eigenlijk op Facebook/ Twitter of ergens anders zouden thuishoren. Ik zie daar ook steeds meer opmerkingen over naar elkaar die niet altijd vriendelijk zijn.

Ik zie dat de functie van LinkedIn ingehaald wordt door de huidige omstandigheden. De ondernemers moeten hun ei kwijt, hun ongenoegen dat zij geen invloed uit kunnen oefenen op de situatie waarin zij gezet zijn. Ik denk ook dat dit van voorbijgaande aard is. Zodra de situatie is “genormaliseerd” zal LinkedIn weer gebruikt worden waarvoor het bedoelt is.

Wat ik absoluut niet wil vergeten is dat alles wat wordt gepost direct of indirect van invloed is op elke onderneming in Nederland, of je er nu van profiteert of niet. Ondernemend Nederland is onderuitgehaald door alle beperkingen die zijn opgelegd (goed of niet goed daar even los van) en ondernemend Nederland moet zich kunnen uiten.

Juist in deze tijd is het belangrijk dat wij elkaar ondersteunen en kunnen begrijpen dat er artikelen worden gepost die eigenlijk ergens anders thuishoren. Ik persoonlijk zie liever niet dat deze artikelen op LinkedIn worden gepost want diezelfde artikelen zie ik op Facebook of ergens anders ook voorbijkomen, maar ik begrijp het wel.

Conclusie

Het zijn rare tijden, en rare tijden vragen om een andere instelling van de mens. Het anticiperen op ongewone omstandigheden waar wij niet mee bekend zijn. De maatregelen op deze schaal zijn nieuw voor onze generatie en vragen om een ander blikveld te ontwikkelen.

Een blikveld van verdraagzaamheid, zorgzaamheid, delen, ondersteunen en hulp bieden waar nodig. Wij als ondernemers hebben elkaar juist nu heel hard nodig om het hoofd boven water te houden (ik zeker). Laten wij elkaar niet veroordelen voor elkaars mening maar juist de dialoog aangaan om begrip voor elkaar te creëren. Er komen zeker betere tijden maar daar is nu eenmaal nog geen zicht op.

Wij zijn en blijven ondernemers, maar wij zijn ook mens en moeten ergens de gelegenheid hebben om ons te uiten. De huidige omstandigheden zijn te groot om ze klein te houden.

Veel wijsheid en voorspoed gewenst in deze rare tijden.

Rudy Nobel.

0622729259
info@nobel-hd.nl